Lloraba la dulce princesa y lo hacía desde el corazón, lloraba dulces derrotas y la sal que alimentó su amor.
"No me arrepiento de nada, me volvería a equivocar, por que de cada caída una lección aprendí. No cambiaría la historia, la volvería a vivir, por que en cada minuto un sentimiento encendí. Sé que lo he perdido todo pero es por que antes lo tuve, prefiero amar y perder que nunca haber amado ".
En estos cuentos que de generación en generación viven, que las ancianas todavía cuentan, explican que el mar con sus olas sale a buscar la arena para pedirla perdón por haber dejado escapar todo lo que ella le dio.
Plorava la dolça princesa i ho feia des del cor, plorava dolces derrotes i la sal que va alimentar el seu amor.
"No em penedeixo de res, em tornaria a equivocar, per que de cada caiguda una lliçó vaig aprendre. No canviaria la història, la tornaria a viure, perquè a cada minut un sentiment encendre. Sé que ho he perdut tot però és perquè abans ho vaig tenir, prefereixo estimar i perdre que mai haver estimat ".
En aquests contes que de generació en generació viuen, que les ancianes encara conten, expliquen que la mar amb els seus onades surt a buscar la sorra per demanar perdó per haver deixat escapar tot el que ella li va donar.
No hay comentarios:
Publicar un comentario